Wspomnienie św. Alojzego Orione w Kole

Liturgia eucharystyczna była przygotowana przez Siostry Małe Misjonarki Miłosierdzia (Orionistki) i sympatyków Zgromadzenia, które posługuje w naszym mieście już od 1965 roku. Była to również okazja, aby podziękować za pracę na rzecz naszego miasta Koła Siostrom katechetkom, Siostrom pielęgniarkom z Zakładu Opieki Zdrowotnej „Pallium”, które zapewniają opiekę pielęgniarską dla  podopiecznych w DPS i w środowisku, a także wszystkim Siostrom, które wspierają swoją modlitwą i troską wspólne działa Parafii. Te ciepłe słowa wdzięczności Ks. Proboszcz skierował na ręce obecnej na Mszy św. s. Anuncjacie – przełożonej wspólnoty.

Alojzy urodził się 23 czerwca 1872r., w pobliżu Tortony (Włochy). Matka chciała chłopcu dać w św. Alojzym najpiękniejszy wzór do naśladowania. W trzynastym roku życia zgłosił się do franciszkanów. Pozostał tam jednak niecały rok - musiał wracać do domu, gdyż rozchorował się na zapalenie płuc. Po powrocie do zdrowia pomagał ojcu w brukowaniu ulic i dróg.

Miejscowy proboszcz poznał się na niezwykłych zaletach chłopca - zarówno moralnych, jak i duchowych. Dlatego umieścił go w internacie, który założył i prowadził św. Jan Bosko w Turynie (wrzesień 1886 r.). Orione miał wówczas 14 lat. Wstąpił następnie do diecezjalnego seminarium duchownego w Tortonie (październik 1889 roku). W wieku 23 lat dn. 13 kwietnia 1895 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Jako kleryk seminarium biskupiego Alojzy zbierał w swojej izdebce ubogich chłopców i uczył ich prawd wiary. Wspierał ich także materialnie, o ile tylko pozwalały na to jego skromne możliwości.

W roku 1903 nowa rodzina zakonna pod nazwą Synów Bożej Opatrzności, zwana popularnie orionistami. Z czasem powstała także gałąź żeńska. Następnie Alojzy założył zakon kontemplacyjny, który miał stanowić duchowe i modlitewne zaplecze dla podejmowanej działalności.
Alojzy zakładał szkoły, uczył w nich rzemiosła, przygotowywał do pracy na roli, tworzył internaty. Pełen troskliwości o zbawienie dusz nie zapomniał Don Orione także o misjach zagranicznych.

Szczególnie ciepły stosunek żywił Alojzy do Polski. Mimo że nigdy w niej nie był, ukochał ją za jej szczególną wierność Bogu, za jej umiłowanie wolności i za szczególne nabożeństwo polskiego narodu do Najświętszej Maryi Panny. Zwykł był mawiać, że gdyby nie był Włochem, chciałby być Polakiem. Gdy 1 września 1939 roku Niemcy hitlerowskie napadły na Polskę, kazał odprawić w intencji naszej Ojczyzny nabożeństwo błagalne o ratunek dla niej. Przy ołtarzu kazał umieścić biało-czerwoną flagę. Orioniści rozpoczęli pracę w Polsce jeszcze za życia Założyciela, w 1923 r.

Alojzy Orione zmarł na zawał serca 12 marca 1940 r. w San Remo, powtarzając szeptem: "Jezu! Jezu! Idę!". Jego ciało spoczywa w Tortonie, w założonym przez niego w 1931 r.

ZDJĘCIA